woensdag 12 juni 2019

Heerlijk bezoek

Wat een heerlijk ecotuinweekend! Het weer zat om te beginnen enorm mee, en de tuin stond er picobello bij. Dat maakte dat er toch zo’n honderd en vijf bezoekers afzakten naar dit verre uithoekje om onze tuin te komen bewonderen. 




En dat deden ze! Wat me opviel dit jaar is dat, wellicht omdat het minder druk was dan andere jaren, is dat iedereen langer bleef om een praatje te doen. Men nam echt uitgebreid de tijd om alle hoekjes van de tuin te ontdekken, en daarna namen ze er nog en halfuurtje bij toen ze zagen dat er ook biosap en zelfgebrouwen bier of mispelwijn te proeven was. 




De zitplekjes werden intensief gebruikt, om van daar de sfeer in de tuin op te snuiven. Heel wat mensen wilden wel onmiddellijk ruilen – zo een tuin met ingebouwde onthaast-sfeer zagen ze wel zitten. 

Maar niet iedereen kwam om te onthaasten. Het bestuur van de naburige Velt-afdeling raasde met hun achten door de tuin, want ze hadden een (te) vol programma 😉. Over een blitz-bezoek gesproken! 


De jongste bezoekers deden wat kinderen altijd doen als ze onze tuin voor het eerst ontdekken: compleet uit de bol gaan. Blijkbaar zet onze tuin aan om druk heen en weer te gaan hollen om zo snel mogelijk alle hoekjes te verkennen. Als jonge honden rennen ze dan rond, om telkens weer te gaan vertellen wat ginder te zien is, en om hun ouders mee te tronen. Ik dacht dat het verborgen kamp onder de kornoelje in het bosje een aantrekkingspunt zou zijn, maar blijkbaar was dat tè goed verborgen. De Aalbessenstruik was niet verborgen, en werd door het jonge grut deskundig ontdaan van elke ook maar iets naar het rood zwemende bes. Ik mag blij zijn dat er nog groene aanhangen 😊. 

Het vijvertje bleek daarentegen voor de kids dé absolute topper. Eén broer-zus duo slaagde er zelfs in om zowat de helft van de watersalamandertjes uit het vijvertje te vissen. Wel zestien Vinpootjes en één Alpenwatersalamander vingen ze. Ik hield mijn hart vast voor die diertjes toen ze er de tuin mee rond gingen in een plastic ijsdoos vol water. Ik vreesde bij elke gulp water een salamandertje te zien meekomen. 


De allerjongste bezoeker liet dat geweld maar links liggen. De zandbak werd zijn tijdelijk domein en hij leek niet meer naar huis te verlangen. Mama en Papa vonden het blijkbaar niet erg. Met een drankje in de hand konden ze er de tijd voor nemen. 

Zoals elk jaar had ik bordjes geplaats met uitleg, want er is ook zoveel te verhalen over de tuin. Dat kan je niet allemaal in één bezoek kwijt. Maar toch was ik haast schor gepraat. 


Het waren twee prachtige dagen! We willen alle bezoekers nogmaals bedanken voor hun bezoekje en de lovende woorden, hun interesse in het ekologisch tuinieren en hopen dat ze zeker enkele ideetjes mee naar hun eigen tuin nemen.

Tot binnen twee jaar!



Doordat we geen tijd namen om foto's te nemen tijdens de ecotuindagen, hier enkel foto's van de dag er na.

Geen opmerkingen: